"შეუდარებელი ქალბატონის" შეუბრალებელი რეალობა
როდესაც ოსკაროსანი სებასტიან ლელიოს "შეუდარებელი ქალბატონი" პირველად ვნახე, მიუხედავად პოზიტიური დასასრულისა, მთლიანობაში ძალიან დამთრგუნველად იმოქმედა, რადგან ფილმი ძალიან სწორად და რეალისტურად ასახავს ტრანსგენდერ ქალთა მიმართ საზოგადოების დამოკიდებულებას. ფილმის მნიშვნელოვანი ღირსება მისი უბრალოებაა, ცხოვრებისეული ტრაგედიებითა და შვებისმომგვრელი მომენტებით. ამასთანავე ფილმი იმდენად ემოციურია, რომ ხანდახან, როგორც მაყურებელი, შეიძლება დაიბნე და ვერ მიხვდე - მთავარი გმირის მიმართ მწუხარებით და სიბრალულით ხარ განწყობილი, თუ აღფრთოვანებით იმის გამო, თუ რამდენ ტკივილსა და დამცირებას უძლებს და მაინც არ ნებდება.
ბოჯეკ ჰორსმენი: ცუდად ყოფნა საკმარისი არ არის
ერთი შეხედვით, ანიმაციური სატელევიზიო შოუ ანთროპომორფულ, ჰოლივუდის ბინადარ ცხენზე დიდად მომხიბვლელად ვერ ჟღერს, ამიტომ დიდხანს ვიკავებდი თავს მეგობრების მრავალრიცხვოვანი რეკომენდაციების მიღებისგან და ბოჯეკ ჰორსმენის ყურების დაწყებისგან. თუმცა, პირველად შთაბეჭდილებას და პირველი სეზონის რამდენიმე სატესტო სერიას თუ არ ჩავთვლით, შეიძლება თამამად ითქვას, რომ ბოჯეკ ჰორსმენი ჟანრში ერთ-ერთი საუკეთესო სერიალია. შოუ ახერხებს ისე შეეხოს მენტალური ჯანმრთელობის, ურთიერთობების, ოჯახის, ჰედონიზმის, წარმატებისა და წარუმატებლობის და პოლიტიკის მწვავე და აქტუალურ თემებს, რომ ჟანრის კლიშეების ხაფანგებში პრაქტიუკულად არ გაებას და თან ერთ-ერთ ყველაზე სასაცილო, თუმცა ყველაზე სევდიან კომედიადაც დარჩეს.


ფოტო
ერთი დღე "ჰომოფობიის ლაბირინთში"
"ღამე და დღე" | ტრანს პერფორმანსი
ქვიარ დების გარბენი - სოციალური და გარემოსდაცვითი სამართლიანობა
"ვნებები და უფლებები"- ნამუშევრები გამოფენიდან