პრემიერა
17 09 2009

როგორც www.thedailynewsonline.com იუწყება, კვირას, 13 სექტემბერს ტორონტოს საერთაშორისო ფილმების ფესტივალზე ცნობილი კანადელი კინორეჟისორის, ატომ იგოიანის ახალი ფილმის - “ქლოის” (Chloe) მსოფლიო პრემიერა გაიმართა.

ნამუშევარი, რომელიც ფრანგული დრამის - “ნატალის” (Nathalie) შთაგონების საფუძველზე შეიქმნა, პროსტიტუტი ქლოის (ამანდა ზიფრიდი) ამბავს მოგვითხრობს. იგი ჯულიანა მურის პერსონაჟმა ექიმმა მეუღლის, უნივერსიტეტის მუსიკის პროფესორის საცდუნებლად დაიქირავა, რათა ქმრის (ლაიამ ნისონი) მისადმი ერთგულება გამოეცადა. როგორც TIFF-ის (Toronto International Film Festival) ვებ-გვერდზე განთავსებული ფილმის რეცენზიებიდან ირკვევა, ორი ქალი მამაკაცზე გაცილებით მეტს უზიარებს ერთმანეთს.

www.vanityfair.com წერს: “ტორონტოს მაყურებლები თავიანთ იდაყვებს ჩაებღაუჭნენ როცა სასტუმროს დახშულ ოთახში ზიფრიდისა და ჯულიანა მურის საფიკური თამაშის სცენას უყურებდნენ.”

ამანდა ზიფრიდი კინოფესტივალზე კიდევ ერთი საკმაოდ ემოციური როლითაც გახლდათ წარმოდგენილი, რომელიც მან მეგან ფოქსთან ერთად ფილმში - “ჯენიფერის სხეული” (Jennifer’s Body) შეასრულა.

ლესბოსური თემა ნამდვილად არ არის უცხო ჯულიანა მურისთვისაც, ყოველშემთხვევაში, ეკრანზე. გარდა “საათებში” (The Hours) განსახიერებული შევიწროებული ჰომოსექსუალი დიასახლისის როლისა, იგი ანეტ ბენინგის უწევს პარტნიორობას ფილმში - “ბავშვები კარგად არიან” (The Kids Are Alright), რომლის პრემიერაც მალე იგეგმება. ასევე, ლესბოსელ რომანისტ მწერალს თამაშობს მური ფილმში “პიპა ლიის პირად ცხოვრებაში” (The Private Lives of Pippa Lee).



ფოტო
"ღამე და დღე" | ტრანს პერფორმანსი
წარმოდგენის მიხედვით, "ტარტაროზი" ერთადერთი ადგილია, სადაც ღამის ქალღმერთი ნიქსი და მისი ახლობელი ქალღმერთები იკრიბებიან - ადამიანებისგან დავიწყებული სამყაროს შემქმნელი ღმერთები, გენდერულად არაბინარული არსებები, რომლებიც ერთ დროს თავისუფალ სიყვარულს ქადაგებდნენ. დღეს კი ისინი იძულებულნი არიან ჰეტერონორმატიული მორალით შემოსაღვრულ რეალობაში იცხოვრონ, რომელიც მათ ნამდვილ იდენტობას ახშობს. მითოლოგიისა და რეალობის ასეთი გათამაშება კომენტარია თანამედროვე საქართველოში ტრანსგენდერი ადამიანების ყოფაზე, რომელთათვისაც საზოგადოებრივი აგრესია და სიძულვილი ყოველდღიური გამოცდილებაა, ასეთ რეალობაში საკუთარი იდენტობის მუდმივი მალვა და გარდასახვა კი, როგორც თვითგადარჩენის ერთ-ერთი მეთოდი, ერთგვარ პერფორმანსად იქცევა.
"ღამე და დღე" | ტრანს პერფორმანსი
ერთი დღე "ჰომოფობიის ლაბირინთში"
სიძულვილს გადარჩენილი ადამიანები იქ, სადაც სიყვარული აკრძალულია
ქვიარ დების გარბენი - სოციალური და გარემოსდაცვითი სამართლიანობა