წელს შვედეთმა უკვე მოახდინა 500 ერაყელის დეპორტაცია, ისევე როგორც ევროკავშირის სხვა წევრმა ქვეყნებმა და დიდმა ბრიტანეთმა.
ECHR-მა (ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლო) გასულ წელს დაადგინა, რომ დეპორტაცია უნდა შეჩერდეს უსაფრთხოების გამო, მაგრამ ცალკეულ პირებს უწევთ სასამართლოში პირადად მისვლა საკუთარი დეპორტაციების შესაჩერებლად. ECHR დათანხმდა სწრაფად გადაეხედა 400-ზე მეტი პეტიციისთვის.
დეპორტაციის შემზღუდავ დადგენილებებს, სამწუხაროდ ევროკავშირის წევრი ქვეყნების მთავრობები ყოველთვის მკაცრად არ ითვალისწინებენ. ეს იმას ნიშნავს, რომ წყვილი ჯერ კიდევ საფრთხეშია, რადგან შვედეთის მთავრობა თვლის, რომ მათი სამშობლოში დაბრუნება სარისკო აღარ არის.
წყვილის ლესბოსელობა კითხვის ნიშნის ქვეშ არავის დაუყენებია, თუმცა მიგრაციის ოფისმა (და მიგრაციის სასამართლომ) მიიჩნიეს, რომ სიტუაცია ჩრდილო ერაყში (სადაც ქურთები სახლობენ) უსაფრთხოა, თუკი ადამიანი ”სიფრთხილეს” გამოიჩენს და საკუთარ სექსუალობას დამალავს. როგორც ევროკავშირში ლგბტ ადამიანთა თავშესაფრის შესახებ ახალ ანგარიშში ჩანს - ქვეყნები ხშირად თვლიან, რომ თავშესაფრის ძიებაში მყოფ ლგბტ ადამიანებს შეუძლიათ ”მოითმინონ” რეპრესიასა და გამოაშკარავების შიშში ცხოვრება და ამგვარად მათი დაბრუნებაც უსაფრთხოა.
თუმცაღა, უარყოფის მიუხედავად, ცნობები ერაყიდან ცხადყოფს, რომ ე. წ. ღირსების მკვლელობები ჩრდილოეთ ერაყში საკმაოდ გავრცელებულია და მათი რაოდენობა იზრდება, ზემოხსენებული წყვილი კი კონკრეტული საშიშროების წინაშე დგას.
პარის ოჯახი ძლიერია და მთავრობასთან აქვს კავშირი. როცა მან უარი განაცხადა ნათესავს გაყოლოდა ცოლად და აღიარა, რომ ქალი უყვარს, ნათესავებმა მას სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანეს. დილსა ამბობს, რომ მისი ძმა უკვე მოკლეს, რადგან მათ გაქცევაში დაეხმარა. სიფრთხილე მათ ვერაფერს უშველის.
წყარო:
