„არის თუ არა ჰომოფობია ყოველთვის დაფუძნებული შიშზე? მე ასე მეგონა და ახლაც ასე მგონია. იქნებ შურზეც კი. მაგრამ ეს ფსიქოლოგიური საკითხი უფროა. ჩვენ არ გაგვაჩნია სხვა სიტყვა, იმის ასახსნელად რაც ამ შემთხვევაში იგულისხმება და ამ სიტყვამ უკვე კარგად დაიმკვიდრა თავი.“ განაცხადა უაინბერგმა.
უაინბერგის არგუმენტი ღირებულია, მაგრამ სიტყვა „ჰომოფობიის“ რიტორიკული ძალაუფლება საგრძნობლად შემცირდა. იქნებ სწორედ მისი გავლენის გამო ხდება ისე, რომ კონსერვატიულმა ჯგუფებმა საჯარო პროფილი შეიქმნეს სპეციფიკურად იმაზე ხაზგასმით, რომ „ჰომოფობიურები“ არ არიან. საკმაოდ გახშირდა ( და სამწუხაროდ გაადვილდა კიდეც) შემთხვევები, როდესაც ანტი გეი აქტივისტები განსხვავებას უსვამენ ხაზს მათ პოზიციასა და ნებისმიერი სახის „შიშს“ შორის გეების მიმართ, თუმცა ისიც აღსანიშნავია, რომ ამ ტერმინს არასოდეს ჰქონია კლინიკური დიაგნოსტიკური გამოყენება.
ამასთან ერთად, სიტყვა „ჰომოფობიის“ განვითარების ისტორია ხაზს უსვამს ამჟამინდელ საჭიროებას ტერმინისა „ისლამოფობია“. შეიძლება მართალიც იყოს, რომ ადამიანებს „ეშინიათ“ მუსლიმების, ისლამისა და ისლამური კულტურის, როგორც მათი უსაფრთხოებისათვის სარისკო მოვლენისა. ისევე, როგორც ამას ტერმინი „ჰომოფობია“ აკეთებდა წლების წინ, ტერმინი „ისლამოფობია“ დღეისათვის კარგად ასახავს ამ ცხარე ანტი-მუსლიმური კამპანიების ინტენსივობას. The Associated Press-ის გადაწყვეტილებამ შეიძლება წაახალისოს ტერმინ „ჰომოფობიაზე“ უფრო აკურატული ენის გამოყენება, მაგრამ მისმა აკრძალვამ „ფობიაზე“ დასრულებული ყველა სიტყვის მიმართ შეიძლება წაართვას მკითხველს კულტურული ატიტუდების გაგების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფორმა.
